سبک زندگی

تغییر به وضعیت برتر گام پنجم

گام پنجم : مسئولیت پذیری
از وقتی بدنیا اومدیم شرایطی رو تجربه کردیم که در بوجود اومدنش هیچ نقشی نداشتیم و به ناچار
توسط اطرافیانمون درگیرش شدیم. یکی ممکنه در خونواده نامناسب با شرایط نامناسب بدنیا اومده
باشه یا یکی توسط تصمیمات اشتباه خونوادش یکسری ضر رها کرده باشه. عملا هممون یه
فرصتهای طلایی رو در زندگی از دست دادیم اما از خودمون نپرسیدیم چی میتونه این شرایط رو
عوض کنه و کاری کنه که دیگه فرصتها رو از دست ندیم. منم مثل تو قبول دارم که ما شرایط رو
بوجود نمیاریم مثلا همین الان اوضاع اقتصادی و بحرانهای کشور که خیلیا معتقدن که بقیه بوجود
آوردن و غیره. اما قبول کن این ماییم که تصمیم میگیریم در این شرایط باشیم یا نه.
توی صحبتامون همش از آدمایی صحبت میکنیم که اونا مسبب بدبختی و مشکلات زندگیمون شدن.
البته که خیلی جاها هم به نفعمون بودن! قربانی جلوه دادن خودمون واسه توجه و دلسوزی خریدن
و توجیه خودمون واسه تلاش نکردن، چه سودی تا به امروز برامون داشته؟ یه مدتی اومدیم توی
این دنیا تا بیشترین لذت رو ببریم و اگه همش بخوایم اتفاقات گذشتمون باعث از بین رفتن آیندهمون
بشه و هی دنبال مقصر باشیم فقط آرامش، عمر و زمانمون رو از دست دادیم. پس چارهای نیست و
باید تعهد بدیم به خودمون که اگه حتی شرایط سخت بود، خودمون رو مسئول بدونیم، بازم بپذیریم
و ببینیم چقد به تعهدمون پایبندیم.
بزار یه چند تا سوال در ذهنت بوجود بیارم
در کدوم بخش از زندگیت مسئولانهتر رفتار کردی؟ در کدوم بخش رفتار و عملکردت پوستۀ زندگی
معمولیت رو پاره کرده و بیرون زده و به چشم اومده؟ اصلا تو حس مسئولیتپذیری رو واسه خودت
داری و چطور تعریفش کردی در زندگیت؟
اگه نشده خب تقصیری نداری. اینقد این باور در ذهن ما خونده شده که هر موقع اسم مسئولیت
پذیری میاد به جای اینکه به خودمون فکر کنیم، یاد بقیه میفتیم و مسئولیتهایی که در قبالشون
داریم برامون پررنگ میشه. بیا این بار مثل یه کارگردان فیلم مستند برای خودت فیلمی در مورد دایره
دوستات، جاهایی که میری، سبک زندگی و کارهایی که تا الان انجام دادی، در مورد دغدغههات،
نگرانیهای آیندهات و لذتهات تهیه کن و ببین در برابر چه چیزایی خودتو مسئول دونستی.
فردی مسئولیت پذیره که آگاهانه تصمیم بگیره، رفتار درست، منطقی، حساب شده و صحیحی از
خودش نشون بده و بخواد اول به خودش و بعد به دیگران کمک کنه و از همه مهمتر عواقب کارها
و تصمیماتشو خودش به عهده بگیره. شاید در تصور خودمون آدم مسئولیتپذیری باشیم و بدونیم
چه کاری باید انجام بدیم اما در عمل بهانه بیاریم.
گاهی اوقات از حالت منظم زندگی خارج میشیم چرا؟ چون هدف روزانه مشخص نمیکنیم، یه وقتایی
بدقول میشیم و برای وقتمون ارزش قائل نیستیم و از همه بدتر ازمون انتقاد میکنن و بررسی میکنیم
و نمیتونیم اشتباهات خودمون رو بپذیریم. اینا یعنی ما مسئولیت پذیر نیستیم.
از بچگیمون بهمون یاد دادن که مسئولیت پذیری یعنی هر کاری که مامان و بابات بگن رو درست
انجام بدی. ولی مسئولیت پذیری یه مهارت شخصیه که هیچ کس از وقتی بدنیا اومده خودکار نداشته
و در مسیر زندگی به مرور بدستش آورده. پس برای موفق شدن نیاز به این حس و تعهد درونی به
خودته تا بشه جزئی از شخصیتت و عزت نفست رو بالاتر ببره و حس مفید بودن پیدا کنی. هر روز
بررسی کن ببین برای وقت و انرژیای که میزاری مسئولی؟ آیا در مورد رابطهات با آدمایی که الان
هستن، اونایی که باید باشن یا اونایی که نیستن مسئولانه رفتار میکنی؟ چقدر برای دنیای ذهنی خودت
مسئولی؟ خوراک خوب بهش میدی؟ اگه تا الان به هیچ کدوم فکر نکردی، الان چه مسئولیتهایی
برای خودت تعریف میکنی؟ برای کدومش لازمه بهای بیشتری بدی یا در مورد کدومش باید دیدتو
عوض کنی؟
اگه بخوای مسئولیت زندگیتو بپذیری باید قبل هر چیزی یه تعریف درستی از مسئولیت پذیری برای
خودت داشته باشی. مسئوليت پذيری يعنی قابليت پذيرش، پاسخگويی و به عهده گرفتن کاری که
ازت خواسته میشه و تو حق داری یا بپذيری يا ردش کنی. باید بدونی درخواستت چیه و در برابرش
چی بدست میاری. از خودت بپرس هدفت از مسئولیتی که قبول کردی چیه؟ مسئولیت پذیری چه
ارزشی برای زندگیت داره؟ چرا وظیفهای رو به گردن میگیری؟
باید از مقصر دونستن دیگران و تبرئه کردن خودت دست برداری، گله و شکایت نکنی و بدونی تمام
زندگی با انتخاب و تصمیمای خودت شکل گرفته. نباید هیچ کاری رو نصفه و نیمه انجام بدی و مهارت
برنامه ریزی رو در خودت تقویت و کاراتو مدیریت کنی. مهمتر از همه ثابت قدم بری جلو و حواست
باشه تا نخوای و تلاش نکنی نمیتونی مسئولیتپذیری بشی. با امروز و فردا کردن راه به جایی نمیبری،
به خودت اعتماد کن و با توانایی که در وجود خودت پیدا میکنی قدمات رو محکمتر بردار. مسئولیت
افکار، احساسات، عواطف، گفتار و رفتار خودتو بپذیر. اینا هستن که تجربههای زندگیت رو میسازن.
خودتو سرزنش نکن و شخصیت قربانی به خودت نگیر و همیشه از خودت این سوال رو بپرس که
در این اتفاقی که افتاده نقش من چی بوده؟ هر چیزی رو به خودت ربط نده، فکر و رفتار دیگران مهم
نیست.
با خودت این عهد رو ببند و بگو من از امروز به خودم قول میدم از این لحظه مسئولیت کامل زندگیمو
به عهده بگیرم و دیگران رو در شکست و ناکامیهای زندگیم مقصر ندونم. قول آدم به خودش از
بالاترین قولهاست. اگر به خودتون قول دادین باید پاش واستین.

2 نظر در “تغییر به وضعیت برتر گام پنجم

  1. هوشیار گفت:

    بسیار عالی

  2. رضا گفت:

    خوبه اگه عمل کنیم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *